Konstruktywizm i suprematyzm – wyraz geometrii i formy

Konstruktywizm i suprematyzm – wyraz geometrii i formy

Artykuł ten przybliży czytelnikowi dwa z najważniejszych kierunków w sztuce awangardowej XX wieku – konstruktywizm i suprematyzm. Obie te ideologie artystyczne były związane z rewolucją rosyjską i miały na celu odejście od tradycyjnych form artystycznych, takich jak malarstwo przedstawiające realistyczne sceny czy rzeźby kopieujące postacie ludzkie. Zamiast tego skupiały się na geometrii i abstrakcji, aby wyrazić idee i emocje za pomocą czystych form i kolorów.

Konstruktywizm – kształtowanie nowej rzeczywistości

Pierwszym tematem do omówienia jest konstruktywizm. Jego podstawą była idea tworzenia „konstrukcji” lub „konstrukcyjnych” obiektów, które miały przybliżyć społeczeństwo do nowoczesnej rzeczywistości. Głównym celem konstruktywizmu było stworzenie praktycznych i funkcjonalnych dzieł, które odpowiadałyby na potrzeby społeczeństwa w nowym porządku społeczno-politycznym. Konstruktywiści wykorzystywali proste formy geometryczne, takie jak linie, kształty płaskie i kolory, aby stworzyć abstrakcyjne kompozycje.

Ważna rola suprematyzmu – podążanie za duchowymi i filozoficznymi ideami

Suprematyzm był jedną z głównych filozofii artystycznych XX wieku. Jego twórcą był Kazimierz Malewicz, rosyjski malarz i teoretyk sztuki. Idea suprematyzmu polegała na dążeniu do transcendencji materializmu, skupiając się na niebiańskiej przestrzeni, energii i duchowych aspektach rzeczywistości. Malewicz wierzył, że minimalizacja form i kolorów pozwoli na wyrażenie czystej istoty obiektu lub idei.

Wyraz geometrii – sztuka jako nauka o formie

Obydwa te kierunki sztuki miały jedną wspólną cechę – skupiały się na geometrii jako podstawowym narzędziu twórczym. Używanie prostych geometrycznych form, takich jak linie, koła, trójkąty czy kwadraty, pozwoliło artystom na wyrażenie idei i emocji za pomocą czystych i minimalistycznych kompozycji. Poprzez zredukowanie formy do swojej najprostszej postaci, konstruktywiści i suprematycy uwolnili sztukę od zbędnych elementów, skupiając się na samej istocie i przekazie dzieła.

Zasady konstruktywizmu – funkcjonalność i współpraca sztuki i przemysłu

Konstruktywiści od samego początku swojej działalności podkreślali rolę praktycznych zastosowań sztuki w codziennym życiu. Pragnęli, aby ich dzieła były używane jako projekty przemysłowe, takie jak meble, tkaniny czy budynki. Wierzyli, że sztuka powinna współpracować z przemysłem, aby stworzyć nowoczesne społeczeństwo. Konstruktywiści przykładali dużą wagę do funkcjonalności, ergonomii i wygodnego korzystania z projektowanych przez nich przedmiotów.

Wyraz suprematyzmu – ekspresja czystości i transcendencji

W odróżnieniu od konstruktywizmu, suprematyzm nie stawiał na praktyczny wymiar sztuki. Skupiał się raczej na duchowym aspekcie rzeczywistości i wyrażeniu czystości oraz transcendencji. Również suprematycy korzystali z prostych form geometrycznych, jednakże ich kompozycje były bardziej abstrakcyjne i często nie miały wcale przysłowiowego „ustalonego kształtu”. Malewicz wierzył, że czystość formy pozwoli na wyrażenie czystej istoty obiektu lub idei.

Najważniejsze dzieła i przedstawiciele konstruktywizmu i suprematyzmu

Znaczącym przedstawicielem konstruktywizmu był m.in. Aleksandr Rodczenko, rosyjski artysta i fotograf. Jego prace obejmowały m.in. projektowanie mebli, plakaty czy zdjęcia. Rodczenko był pionierem w dziedzinie konstruktywizmu i propagował idee funkcjonalności i współpracy sztuki i przemysłu.

W przypadku suprematyzmu najważniejszym przedstawicielem jest oczywiście Kazimierz Malewicz. Jego słynny obraz „Czarny kwadrat na białym tle” stał się ikoną suprematyzmu i jednym z najbardziej znanych dzieł w historii sztuki awangardowej.

Podsumowanie

Konstruktywizm i suprematyzm to dwa kluczowe kierunki w sztuce awangardowej XX wieku. Obydwa skupiały się na geometrii i abstrakcji jako narzędziach wyrazu artystycznego. Konstruktywiści dążyli do stworzenia praktycznych i funkcjonalnych dzieł, podczas gdy suprematycy skupiali się na transcendencji i wyrażaniu czystości formy. Obydwa te ruchy wpłynęły na rozwój sztuki i ich wpływ jest nadal widoczny w dzisiejszych czasach.